Hayatın hızlı akışı insanı yoruyor. Hele de yaptığınız meslek, saatler ve dakikalar üzerinden hesaplanıyorsa daha bir stres ve daha bir yorgunluk düşüyor payınıza. Belki ilk kez bu blogda kendimden bahis açıp hasbihal ediyorum. Her gün yazmaya çalıştığım bu bloğu, iş, güç ve hafiften tembellik ederek ihmal ettiğimi görmek üzüyor beni. Bu sebepler arasında, katıldığım 2 blog yarışmasından da eli boş dönmemin çok önemli bir yeri var. Çok inandığım ve güvendiğim bu yarışmalardan elenmek, yılgınlık ve soğukluk olarak döndü bana. Bu travmayı atlatmak kolay olmadı. İnşallah bugünden sonra yine eskisi gibi canlanacak bu site. Vira bismillah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder